سپیتمان

مدیوماه تکرار کرد: «گفته‌اند که تو انجمن ساخته‌ای تا جوان‌های شهر را از راه به در کنی و با خدای خیالی‌ات، آن‌ها را شست‌وشوی مغزی بدهی! برو به ییلاق و آن‌جا پنهان شو تا آب از آسیاب بیفتد.»

سِپیتمان کمی فکر کرد و سوار شد. مدیوماه اما درنگ نکرد و محکم بر پشت اسب کوبید آن را هی کرد.

سِپیتمان را نگاه کرد که تا درِ باغ، به‌تاخت رفت و بعد نور مشعل‌ها او را احاطه کردند! در یک چشم بر هم زدن، سِپیتمان را از اسب پایین کشیدند و بر زمین، به جانش افتادند. سپس او را خونین بر اسب انداختند و در سیاهی شب با خود بردند.»

آرمان آرین، زاده‌ی 1360 کارشناس ارشد سینما از دانشکده‌ی سینما- تئاتر تهران است و اینک به‌طور تمام‌وقت به نویسندگی می‌پردازد. کتاب‌هایش همگی مضامین اسطوره‌ای، تاریخی، دینی و عرفانی دارند و نوشته‌های او تاکنون جوایز بسیاری را از آن خود کرده‌اند؛ از جمله: جوان‌ترین برنده‌ی کتاب سال ایران 1384- شورای کتاب کودک- IBBY دانمارک 2008- جوان ماندگار ادبیات 1387 جشنواره‌ی قابی برای جوانی- شاهنامه‌پژوه برگزیده و جوانِ سال 1389 بنیاد فردوسی و...